Midsommar. W biały dzień z 2019 r.

thriller psychologiczny, horor
Zacznę od tego że nigdy nie byłam zagorzałą fanką horrorów. Jak to się mówi: ,,Nie mam na to po prostu nerwów”. Ale ,,Midsommar. W biały dzień” to nie jest klasyczny horror, powiedziałabym że to bardziej film na pograniczu thrillera psychologicznego. W skrócie: grupka przyjaciół wyrusza do odciętej od cywilizacji wioski i poznaje miejscowe rytuały. I mówiąc szczerze zaraz po
zakończeniu filmu pomyślałam sobie „Co to do …. było?” Ale minęły już dwa lata odkąd widziałam ten film a pamiętam go tak dokładnie jakby to było wczoraj: niepowtarzalny, kameralny klimat, subtelna i coraz bardziej zagęszczająca się atmosfera i te niesamowite sceny. Polecam wszystkim którzy lubią niebanalne filmy.

Co kryje prawda  (What Lies Beneath) z 2000 r.

thriller

Główna bohaterka nabiera przekonania, że jej dom nawiedził duch tragicznie zmarłej kobiety. Nie zna ona jednak ani tożsamości ofiary ani okoliczności jej śmierci. Przyznam szczerze że Co kryje prawda to thriller dla osób cierpliwych bo przez pierwszą połowę filmu niewiele się w nim dzieje ale za to druga połowa filmu to w pełni rekompensuje bo naprawdę trzyma w napięciu. W głównych rolach Harrison Ford i absolutnie fenomenalna w tym filmie Michelle  Pfeiffer.

Kolekcjoner  (Kiss the Girls) z 1997 r.

thriller, kryminał

To nie jest zwykła historia o seryjnym porywaczu. Dlaczego? Bo ten porywacz to kolekcjoner swoich ofiar a porwane kobiety są nie tylko młode i piękne ale również mądre i utalentowane. W głównych rolach niezwykle przekonujący Morgan Freeman i Ashley Judd.

Trauma (Fractured) z 2019 r.

thriller

„Trauma” to historia o mężczyźnie – kochającym ojcu i mężu, który przywozi wraz z żoną swoją ranną córkę na izbę przyjęć do szpitala. Wkrótce jednak żona i córka znikają bez śladu w tym szpitalu. Wszyscy dookoła uparcie twierdzą że nasz główny bohater zgłosił się na izbę przyjęć sam a jego żony i dziecka nikt nie widział. A zatem nasz główny bohater wymyślił sobie całą historię? Czy też szpital stara się coś przed nim ukryć? „Trauma” trzyma w napięciu od początku do samiutkiego końca i co najważniejsze w thrillerach: ten film naprawdę umie zaskoczyć widza. Kawał świetnego kina.

Parasite (Gi-saeng-chung) z 2019 r.

Ten koreański film to połączenie trzech gatunków filmowych: dramatu, thrillera i komedii. Zanim go obejrzałam to myślałam że taki mix w jednym filmie jest po prostu niemożliwy a jednak uwierzcie mi: Tutaj to się naprawdę udało! I to jak!  Fabuła jest dość oryginalna: biedny chłopak załatwia sobie pracę jako korepetytor nastolatki pochodzącej z bogatego domu a potem za sprawą „dziwnych zbiegów okoliczności” cała rodzina tego biednego chłopaka zostaje zatrudniona przez zamożnych rodziców tej nastolatki. I to dopiero początek bo to co się dzieje później w tym filmie to po prostu jazda bez trzymanki! Tego nie da się opisać, to po prostu trzeba obejrzeć! „Parasite” to niezwykle oryginalny i niepowtarzalny film i gwarantuję że utkwi Wam na długo w pamięci.

Funny Games U.S. z 2007 r.

thriller

Jak to zwykle bywa w thrillerach zaczyna się niewinnie: małżeństwo z dzieckiem i pieskiem przybywa do domku nad jeziorem. Ich spokojne wakacje bardzo szybko zakłóca dwoje nastolatków, którzy na początku zachowują się po prostu dziwnie ale z minuty na minutę atmosfera się zagęszcza. To tyle żeby nie zdradzać Wam za dużo fabuły i nie zepsuć odbioru filmu. Ja mogę tylko dodać że „Funny Games U.S.” naprawdę wbija w fotel i robi piorunujące wrażenie: od początku do samego końca trzyma widza w napięciu a powiedzieć o odtwórczyni głównej kobiecej roli – Naomi Watts – że jest w tym filmie rewelacyjna i fenomenalna to absolutnie za mało.

Gothika z 2003 r.

thriller

Lekarka pracująca w zakładzie psychiatrycznym sama zostaje pacjentem tego zakładu. Dlaczego? Bo fabuła w tym filmie naprawdę potrafi zaskakiwać i przerażać a świetne kreacje aktorskie Halle Berry i Penelope Cruz po prostu powalają na kolana.

 

Zabicie świętego jelenia (The Killing of a Sacred Deer) z 2017 r.

thriller psychologiczny

„Zabicie świętego jelenia” to film tylko i wyłącznie dla fanów filmów psychologicznych ale jeśli ktoś lubi takie filmy (tak jak ja) to tego filmu na pewno nigdy nie zapomni bo „daje on do myślenia”. Przede wszystkim co ważne w thrillerach „Zabicie świętego jelenia” wciąga i zaskakuje a pod kątem psychologicznym to próba odpowiedzi na pytania: o dobro i zło, o wymierzanie sprawiedliwości oraz czy człowiek powinien ponosić karę za swoje błędy. Dla mnie to jednak film zwłaszcza o tym, że człowieka poznaje się dopiero w ekstremalnie trudnych sytuacjach życiowych, kiedy musi on dokonać ciężkich wyborów bo  właśnie takie sytuacje pokazują kim naprawdę jesteśmy. W głównych rolach, które podejrzewam że stanowiły dla aktorów niemałe wyzwanie, świetnie sprawdzili się Colin Farrell i Nicole Kidman.

Kolekcjoner kości  (The Bone Collector) z 1999 r.

thriller, kryminał

W filmie śledzimy losy dwóch policjantów, z czego jednego niedoświadczonego (Angelina Jolie) a drugiego sparaliżowanego ( Denzel Washington), którzy są na tropie seryjnego mordercy. Kolekcjoner kości naprawdę trzyma w napięciu bo morderca to wybitny psychopata, fabuła filmu wciąga od początku do samego końca a obsada aktorska mówi sama za siebie.

Equilibrium (Equilibrium) z 2002 r.

thriller, science-fiction

Film przedstawia świat ludzi, którzy utracili zdolność odczuwania, ludzi którzy codziennie biorą lek zabijający w nich to co najbardziej ludzkie – uczucia. Dzięki temu na świecie nie ma wojen bo ludzie nie potrafią nienawidzić ani zazdrościć. Czy jednak cena, jaką za to płacą nie jest zbyt wysoka? Bo przecież bez miłości, przyjaźni czy współczucia czym różnimy się od robotów? Film polecam również miłośnikom sztuk walki, której w filmie na pewno nie zabraknie. W głównej roli znakomity Christian Bale.

Kocha… Nie kocha!  (A la folie…pas du tout) z 2002 roku

thriller psychologiczny, dramat 

Film na pograniczu thrillera i dramatu o tym jak studentka zakochuje się w żonatym lekarzu. Brzmi banalnie? Nie dajcie się zwieść pozorom bo fabuła w tym filmie niesamowicie się rozwija i co najważniejsze bardzo zaskakuje. W głównej roli znana z filmu Amelia Audrey Tautou.

Siedem  (se7en) z 1995 roku

thriller, kryminał 

Jeżeli ktoś lubi thrillery to chyba nie ma takiej opcji żeby jeszcze nie widział tego filmu. A jeżeli jakimś cudem tak się stało to ja mogę tylko powiedzieć, że Siedem jest tak dobrym filmem, że po prostu brak słów. Jakiekolwiek przymiotniki opisujące ten film zabrzmią po prostu banalnie: wciągający, trzymający w napięciu czy inteligentny to zdecydowanie za mało. W roli policjantów świetni Morgan Freeman i Brad Pitt a w roli seryjnego mordercy po prostu wymiatający Kevin Spacey.

Pachnidło: Historia mordercy  (Perfume: The Story of a Murderer) z 2006 roku

thriller, dramat, kostiumowy

Historia życia mężczyzny, u którego zmysł węchu został wyjątkowo mocno rozwinięty. Chcąc wykorzystać swój dar postanawia stworzyć najpiękniejszy na świecie zapach – najwspanialszy perfum (pachnidło). Oprócz niesamowitej i wciągającej fabuły w filmie możemy podziwiać malownicze pejzaże, starodawne miasta i miasteczka – oprawa plastyczna filmu jest przepiękna. Tego filmu nie da się przyrównać do żadnego innego, jest wyjątkowo oryginalny a historia w nim opowiedziana przypomina baśń dla dorosłych.

Wykolejony  (Derailed) z 2005 roku

thriller psychologiczny, dramat

Główny bohater wprawdzie nie jest ideałem (bo chce zdradzić swoją żonę) ale i tak budzi naszą sympatię. I dlatego gdy dochodzi do napadu na niego i do wymuszania od niego pieniędzy to stajemy po jego stronie. Największym atutem filmu jest umiejętność zaskoczenia widza (o co w dzisiejszych czasach naprawdę coraz trudniej) plus świetna obsada aktorska: Clive Owen, Jennifer Aniston i Vincent Cassel.

Podziemny krąg (Fight Club) z 1999 roku

thriller psychologiczny

Czy lubicie zakręcone filmy? Jeśli raczej nie to odpuśćcie sobie lepiej ten film bo Podziemny krąg jest zakręcony na maksa. Opowiada on o tym jak główny bohater popada w dziwny stan życiowego odrętwienia i odkrywa, że jedyne co wywołuje w nim jeszcze jakiekolwiek emocje to uczestnictwo w licznych spotkaniach grup wsparcia prowadzonych dla skrajnie chorych ludzi pomimo, że nasz główny bohater na te choroby wcale nie choruje. Ale z czasem i to dziwne zajęcie przestaje mu wystarczać i dlatego zakłada on podziemny klub walki a jego życie staje się pasmem niewiarygodnie zakręconych zdarzeń. W głównych rolach elektryzujący Edward Norton i Brad Pitt.

Wyspa tajemnic (Shutter Island) z 2010 roku

thriller psychologiczny, dramat

Akcja filmu dzieje się przede wszystkim w szpitalu psychiatrycznym znajdującym się na wyspie i już sam ten fakt budzi w nas dreszczyk emocji. Żeby nie zepsuć przyjemności z oglądania filmu mogę tylko dodać, że ten thriller jest wyjątkowo inteligentny, intrygujący i zaskakujący a jakby tego było mało to pod kątem psychologicznym to naprawdę głębokie kino. I jeśli ktoś ma jeszcze jakieś wątpliwości co do tego czy Leonardo DiCaprio jest dobrym aktorem to zapewniam, że ten film je rozwieje.

Adwokat diabła (The Devil’s Advocate) z 1997 roku

thriller psychologiczny, dramat

Młody, ambitny prawnik dostaje pracę swoich marzeń i wraz z żoną przeprowadza się do wielkiego miasta, w którym drzwi do kariery stoją przed nim otworem. Adwokat diabła to absolutnie genialny film, który bezlitośnie obnaża ludzkie ułomności: próżność, zachłanność, pożądanie i egoizm.  W głównych rolach fantastyczni Keanu Reeves i Al Pacino oraz zachwycająca Charlize Theron.

Przepowiednia (The Mothman Prophecies) z 2002 roku

thriller

Intrygująca, wciągająca i trzymająca w napięciu historia o tym, że duża ilość dziwnych zjawisk występujących w tym samym miejscu to na pewno nie jest zwykły zbieg okoliczności tylko … Odpowiedzi należy poszukać w filmie a ja dodam jedynie że w głównej roli podziwiamy Richarda Gere.

Wind River. Na przeklętej ziemi (Wind River) z 2017 r.

thriller, kryminał

Tajemnicza śmierć dziewczyny na odległym, skutym śniegiem i lodem pustkowiu. Film ten posiada niepowtarzalny, kameralny klimat i dlatego spodoba się każdemu kto ma dosyć filmów pełnych strzelanin i pościgów bo tutaj jest ich naprawdę niewiele. Powiedziałabym, że to thriller w starym, dobrym stylu, to znaczy fabuła toczy się w nim dość wolno a napięcie narasta stopniowo, nie ma tu intryg czy nagłych zwrotów akcji, jest za to historia zbrodni osadzona w surowym i dzikim świecie przyrody.

Gra (The Game) z 1997 r.

thriller

Michael Douglas w roli bogatego biznesmana, który wiedzie uporządkowane i samotne życie. Co można dać na prezent urodzinowy takiemu właśnie człowiekowi który ma prawie wszystko? Nasz bohater dostaje od swojego brata nietypowy prezent: zaproszenie do tajemniczej gry, którą organizuje firma specjalizująca się w tworzeniu rozrywek zapewniających głębokie doświadczenie życiowe. „Twoje życie stanie się zabawne” tak właśnie nasz biznesman zostaje zachęcony do przyjęcia zaproszenia. Jednak ta gra bardzo szybko przestaje być zabawna a my przez cały film zadajemy sobie jedno pytanie: „Czy to jeszcze jest ta gra?”.

Zaginiona bez śladu (The Vanishing) z 1993 r.

thriller

Przyznaję, że jest to film starej daty i nie trzyma tak bardzo w napięciu jak umieją trzymać dzisiejsze thrillery ale i tak jest to kawał dobrego kina. Przede wszystkim za sprawą ciekawej fabuły: główny bohater i jego dziewczyna wyruszają na wakacje ale w trakcie podróży kobieta zostaje porwana. Zakochany mężczyzna latami próbuje odkryć prawdę – kto porwał jego dziewczynę i co się z nią stało. Nawet gdy wiąże się z inną kobietą nie potrafi pogodzić się z przeszłością. Tyle filmów o porwaniach widziałam, że myślałam, że jestem w stanie przewidzieć zakończenie filmu, tym bardziej takiego starego filmu. A jednak finał zrobił na mnie spore wrażenie.   W głównych rolach między innymi Jeff Bridges i Sandra Bullock.

Rzeka tajemnic (Mystic River) z 2003 r.

thriller, kryminał

Film porusza dwa główne tematy: pokazuje jak ciężkie przeżycia z przeszłości potrafią odcisnąć swoje piętno na człowieku i zaważyć na całej jego przyszłości oraz pokazuje otchłań rozpaczy rodzica, któremu zabito dziecko. Te dwa wątki przeplatają się nawzajem przez cały film tworząc niezwykle oryginalną, intrygującą, inteligentną i wciągającą fabułę filmu. A w głównych rolach same gwiazdy:  Sean Penn, Kevin Bacon, Tim Robbins i Laurence Fishburne.

Gdzie jesteś, Amando (Gone Baby Gone) z 2007 r.

thriller, kryminał

Myślałam że widziałam już wszystkie możliwe filmy na temat porwania dziecka i już żadna historia w tym temacie mnie nie zaskoczy. Może ten film nie wciągnął mnie tak bardzo jakbym chciała i może wolałabym żeby bardziej trzymał mnie w napięciu ale jego zakończenie wszystko wynagrodziło – nie dość że bardzo zaskakujące to jeszcze dające do myślenia.

Labirynt (Prisoners)

thriller, kryminał z 2013 r.

Klasyczny thriller bo mało hollywoodzki tzn. nie ma w nim brawurowych pościgów samochodowych, długich strzelanin, prezentacji sztuk walki,  itp. itd. Jest za to zdesperowany ojciec któremu porwano dziecko, w którego znakomicie wcielił się Hugh Jackman oraz próbujący rozwikłać zagadkę porwania policjant – równie genialny w tej roli Jake Gyllenhaal. Na szczególne uznanie zasługuje końcówka filmu – ze wszystkich thrillerów jakie widziałam w życiu ten ma zdecydowanie najbardziej niesamowite zakończenie.

Słaby punkt  (Fracture) z 2007 roku

thriller, kryminał

Oskarżony o usiłowanie zabójstwa swojej żony jest zamożny, przebiegły, bezwzględny i wyjątkowo inteligentny – w tej roli Anthony Hopkins. Po drugiej stronie występuje natomiast młody prokurator – w tej roli Ryan Gosling. Batalia sądowa i zbieranie dowodów w sprawie okazuje się być w tym filmie wyjątkowo ciekawe i wciągające. To po prostu kawał dobrego i inteligentnego kina.

Dziewczyna z pociągu  (The Girl on the Train) z 2016 roku

thriller

W roli samotnej i nadużywającej alkoholu głównej bohaterki genialna Emily Blunt, która podróżuje pociągiem i bacznie obserwuje mijanych przez pociąg  ludzi. Gdy znika obserwowana zza szyby kobieta w głowie głównej bohaterki rodzą się teorie dotyczące jej zaginięcia. Razem z główną bohaterką stopniowo docieramy do brutalnej i zaskakującej prawdy. Inteligentnie skonstruowany film z niezwykle wciągającą fabułą.

Przebudzenie (Awake) z 2007 roku

thriller

Czy wyobrażaliście sobie kiedyś jakby to było obudzić się w trakcie operacji z narkozy – być świadomym i odczuwającym ból ale całkowicie sparaliżowanym i nie mogącym wypowiedzieć ani słowa? Ten elektryzujący film to właśnie historia o tym jak taki najgorszy koszmar się spełnia.  W jednej z głównych ról Jessica Alba.

Zaginiona dziewczyna (Gone girl) z 2014 roku

thriller psychologiczny, dramat

Młoda kobieta zaginęła i choć nie znaleziono ciała to podejrzenia o morderstwo padają na jej męża. To jeden z tych filmów, które świetnie pokazują, że od miłości do nienawiści jest tylko jeden krok a za zdradę trzeba czasem w życiu słono zapłacić. Akcja filmu jest niewątpliwie zaskakująca bo do samego końca ciężko przewidzieć jego zakończenie. Największym atutem filmu obok możliwości „podziwiania” rozpadu małżeństwa jest właśnie jego zakończenie: intrygujące i niebanalne.

Koneser (La Migliore offerta) z 2013 roku

thriller psychologiczny, dramat

Film idealny dla wielbicieli sztuki i historii miłosnych. Jeśli natomiast ktoś nie gustuje ani w jednym ani w drugim ale lubi gdy film potrafi go zaskoczyć to ten film jest również zdecydowanie dla niego. Najwspanialsze w tym filmie jest to, że coś co przez cały film było dla widza oczywiste na końcu filmu przestaje już być tak oczywiste – żeby zrozumieć trzeba obejrzeć.

Służąca (Ah-ga-ssi) z 2016 roku

thriller psychologiczny, dramat

Gdybym miała wymienić dziesięć najlepszych filmów, jakie widziałam w swoim życiu, ten film zdecydowanie by się znalazł wśród nich. Historia opowiedziana w tym filmie jest tak genialna, że broni się sama choć zaczyna się niewinnie: oszust próbuje rozkochać w sobie bogatą kobietę z pomocą jej służącej. Dalej fabuła tak niesamowicie się rozwija, że przepraszam za wyrażenie, ale po prostu niemal gały wyszły mi z orbit a szczękę zbierałam z ziemi. Dodam tylko, że świetna gra aktorska i azjatyckie klimaty powodują, że film ten jest wyjątkowo zmysłowy i choć chwilami mroczny to jednocześnie subtelny i lekki. Absolutnie powalający, zachwycający i niepowtarzalny.

Połączenie (the call) z 2013 r.

thriller, kryminał

Świetna Halle Berry jako operatorka linii alarmowej, która odbiera telefon od dziewczyny, która jest sama w domu i do której ktoś się właśnie włamał. Ten jeden telefon zmienia całe życie głównej bohaterki. Wartka i szybka akcja sprawia, że film cały czas trzyma w napięciu i ciężko znaleźć chwilę na złapanie oddechu – idealny thriller dla tych którzy lubią jak przez cały film „coś się dzieje”.

Ex Machina (Ex Machina) z 2015 r.

thriller psychologiczny, science-fiction

Pracownik przybywa do rezydencji swojego szefa na jego zaproszenie, gdzie poznaje robota uosabiającego kobietę. To film ukazujący sztuczną inteligencję w robotach ale na szczęście tym razem nie oglądamy kolejnego filmu akcji. Czy film o robotach może być inteligentny, psychologiczny i głęboki? Myślałam, że to niemożliwe. Na szczęście się myliłam bo ten film właśnie taki jest.

La cara oculta (Ukryta twarz)(Ciemna strona) z 2011 r.

thriller

Dziewczyna głównego bohatera znika w dziwnych okolicznościach a on zamiast ubolewać nad jej stratą dość szybko znajduje pocieszenie w ramionach innej kobiety. Nic więc dziwnego, że przez pierwszą połowę filmu chodzi nam po głowie jedno pytanie: „Zabił ją czy nie zabił?”. Kiedy w końcu poznajemy odpowiedź na to nurtujące nas pytanie to po prostu nie możemy uwierzyć w to co widzimy na ekranie a film trzyma nas w napięciu do samego końca.

Ostatni dom po lewej  (The Last House on the Left) z 2009 r.

thriller

Małżeństwo wraz ze swoją córką nastolatką przyjeżdża na wakacje do domku położonego  na uboczu, w lesie. Córka już w dniu przyjazdu nie może usiedzieć na miejscu na takim odludziu więc spotyka się ze swoją dawną koleżanką. Obie dziewczyny za namową nowopoznanego chłopaka wchodzą do jego pokoju hotelowego i właśnie w tym pokoju zacznie się ich walka o przetrwanie. Jeśli lubicie filmy trzymające w napięciu to tym thrillerem będziecie zachwyceni bo gęsta atmosfera robi się od samego początku i utrzymuje się aż do końca. Ja cały film siedziałam jak na szpilkach. 

Uciekaj (get out) z 2017 r.

thriller

Zaczyna się niewinnie – dziewczyna udaje się ze swoim chłopakiem do domu jej rodziców, gdzie jest trochę dziwnie –  ale z czasem jest coraz dziwniej… aż mniej więcej w połowie filmu następuje taki zwrot akcji, że siedzimy już wbici w fotel do końca. Wciągający, zaskakujący, elektryzujący, kapitalny, rewelacyjny, niesamowity, świetne kreacje aktorskie i co najważniejsze w thrillerach naprawdę trzymający człowieka w napięciu!!!