dramat psychologiczny
To film przede wszystkim o cierpieniu matki, której zamordowano córkę. Matki, która w akcie desperacji, wynajmuje trzy tablice reklamowe i umieszcza na nich żądanie skierowane do policji, aby schwytano wreszcie mordercę jej dziecka. Najbardziej zachwycająca w tym filmie jest jego prostota – w bardzo jasny i czytelny sposób pokazuje nam bez owijania w bawełnę skrajnie trudne emocje – nie musimy się niczego domyślać, nie musimy nic zgadywać, nie musimy się nawet specjalnie zastanawiać. To cierpienie, ten ból, gniew, rozpacz, żal i gorycz podano nam na tacy, wszystkie te uczucia są tak namacalne, że czujemy je prawie przez skórę a jednocześnie odkrywamy smutną prawdę: że większość rzeczy w naszym życiu nie jest ani czarna ani biała, jest po prostu szara.